کد مطلب:36751 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:113

گاهی خیر انسان در عدم اجابت دعا است











گاهی هم دعا اجابت نمی شود چون زیان آدمی در آن است. اگر چه به ما آدمیان اذن دعا داده شده، اما ما خودمان بهترین كسی نیستیم كه خیر خود را می شناسیم. انسان گاهی در تشخیص مصلحت خود دچار خطا می شود. بلی انسان دوست دارد كه از خداوند همه چیز درخواست كند، اما این درخواستها همیشه به سود انسان نیستند و لذا آن خواسته ها در تمام موارد برآورده نمی شوند.

فلرب امر قد طلبته فیه هلاك دینك لو اوتیته:

گاهی هلاك دین تو در اجابت آن دعاهاست.

[صفحه 284]

یكی از نمونه های این امر همان است كه امیرالمومنین (ع) پیشتر به فرزندشان فرمودند كه تو می توانی از خدای خود عمر طولانی و صحت بدن و وسعت رزق بخواهی. اما در انتها، به فرزندشان هشدار مجدد دادند كه

فلتكن مسالتك فیما یبقی لك جماله و ینفی عنك و باله:

درست است كه می توانی این قبیل امور را از خداوند بخواهی، اما از او چیزی بخواه كه جمالش برای تو می ماند اما وبالش دامنت را نمی گیرد.

بنابراین ممكن است انسان مثل آن مارگیر، اژدهای افسرده ای را شكار كند و بپندارد كه منبع درآمدی به دست آورده، اما در واقع قاتل جان او شود. به همین دلیل است كه گاه اجابت نشدن دعا، بهتر از اجابت شدن آن است:


بس دعاها كان زیان است و هلاك
و ز كرم می نشنود یزدان پاك


(مثنوی، دفتر دوم، بیت 140)

دوستی خداوند با آدمی اقتضا می كند كه دعاهای هلاكت آفرین را نشنیده بگیرد:

فالمال لایبقی لك و لا تبقی له:

نه مال برای تو می ماند و نه تو برای مال می مانی

یعنی اگر خیر خود را در داشتن مالی پنداشتی و آن را از خداوند طلبیدی، غافل مباش كه آن مال ممكن است اژدهایی باشد كه جان تو را می ستاند.


صفحه 284.